Tierra del Fuego

Het is ruim drie maanden geleden dat ik voor het eerst voet zette in Zuid Amerika. Voor de Atlantic Odyssey hadden we één dag in Buenos Aires en twee dagen in Ushuaia. De dag in Buenos Aires besteedde we in het park Costenera Sur, een natuurgebied gelegen aan de rand van de stad. Omdat het overdags extreem druk kan zijn was een vroege start noodzakelijk, dit resulteerde al snel in meer dan 65 vogelsoorten. Al snel werd het warmer en stroomde de bezoekers het park binnen, het was een feestdag dus denk maar in hoe druk het kan zijn met 16 miljoen inwoners.

De dag erna vlogen we van Buenos Aires naar het uiterste puntje van Argentinie, Vuurland en wel naar de plaats Ushuaia. Direct na aankomst werden we overweldigd door het prachtige landschap, vreemd genoeg was de eerste plek waar we naar toe gingen de vuilnisbelt waar je drie soorten Caracara´s (roofvogels die zich meer als kraaien gedragen)kunt zien. Daarna boekten we een boottocht over het Beagle Kanaal speciaal voor de Megallanic Penguin.

De laatste ochtend stond het vinden van de spectaculaire Megallanic Woodpecker centraal. Verschillende hotspots werden bezocht en uitgekamd maar helaas zonder succes. Veel mensen herkennen de specht van David Attenborough die ze lokt door met steentjes op de boom te tikken:


's Middags hadden we nog even tijd om een ronde te lopen langs de haven van Ushuaia daarna was het voor ons tijd om aan boord te gaan op de Plancius en voor zes weken uit te varen op de Atlantic Odyssey.

Nieuwe galery van Argentinië staat op www.mvdphoto.com

Griekse Geitenmelker

Zo ben je net terug en ga je al weer op reis. Ik ben nog geen maand in Nederland of ik vlieg samen met mijn vriendin naar Kreta Griekenland voor, met name haar, de zogenaamde welverdiende vakantie. Zelf heb ik geen recht van spreken na de zesweekse reis en een lang weekend Beren fotograferen in Finland, welke volgende maand op de agenda staat. Deze week staat voor haar ingepland dus dat wordt vooral relaxen.

Een wijze les is dat je nooit je tas op de laatste avond even snel moet inpakken, zo kom ik in het vliegtuig erachter dat ik m´n verrekijker ben vergeten. Naast me kan iemand haar lachen niet inhouden, voor haar meer zekerheid dat ik niet als een bezetene de vakantie erdoor jaag. Geen 500mm, geen verrekijker en dus weinig aandacht voor de vogels. Aangezien ik al eens eerder op Kreta ben geweest en het eiland niet heel veel heeft te bieden, met name in de zomer, sluiten we een compromis dat we volgende keer naar Lesbos gaan in het vroege voorjaar. Dan wel met verrekijker en 500mm natuurlijk.

Heb ik dan helemaal niets gedaan die week? Natuurlijk wel. We zaten aan de rand van een klein dorp (Sisi) en in de directe omgeving waren genoeg leuke plekjes om je uit te leven (daarom niet eens een auto gehuurd). Al op de eerste avondwandeling hoorde we Nachtzwaluwen zingen, zat een Kwak in het lantaarnlicht zijn avondmaal bijeen te vissen en rende er een Steenmarter voor ons over de weg. Voor zondopkomst en zonsondergang ging ik vaak zelf nog even op pad, kan gewoon niet de hele dag stilzitten. Op één van de avonden vond ik in een gebiedje maar liefst zes zingende Nachtzwaluwen. Deze vogel heeft een prachtige oud-Nederlandse naam: de Geoitenmelker, zie http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/nachtzwaluw Net als de zon onder was begonnen ze al te zingen, door het contactroepje na te doen kwamen de mannen vaak even dichtbij langsvliegen en tegen de avondrode hemel kon ik ze dan nog net met ISO1600 sfeervol fotograferen.

De volgende avond zitten we aan tafel te eten van een Griekse salade en vraag me af hoe ze de Feta maken...

Fotogalerij van Griekenland op www.mvdphoto.com

Sign of life.

12 Maart was de laatste blog, sommigen dachten dat ik gestopt was met fotograferen maar niet is minder waar. Vorige maand ben ik teruggekomen van een epische reis, the Atlantic Odyssey. Een zeereis van zes weken, we vertrokken van het meest zuidelijke punt van Zuid Amerika, de haven van Ushuaia en zette koers naar Antarctica. Daar kwamen we in een Antarctische storm en was het helaas niet mogelijk om aan land te gaan. Drie dagen voeren we tussen de ijsschotsen en konden we een maal kort het continent zien liggen. Daarna zette de reis zich voort naar South Georgia, Gough, Tristan da Cunha, Sint Helena, Ascension en eindigden onze reis bij de Kaapverden. Over deze reis zal ik nog een verslag schrijven voor diegenen die niet de blog op de website van www.dutchbirding.nl hebben gevolgd. In het portfolio op de website staat een galerij met een ruime selectie van foto´s van de reis.

Het uitzoeken, verwerken, exporteren en selecteren van de foto´s heeft veel tijd opgeslokt, bijna even lang als de reis zelf heeft geduurd. In de tussentijd heb ik ook m´n website een update gegeven en ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

Er liggen nog wat foto´s van de afgelopen tijd die nog de nodige aandacht vragen. Deze hoop ik spoedig met jullie te delen maar donderdag vliegen we al weer naar Kreta, Griekenland en volgende maand staat er een reis naar Finland gepland om daar Bruine Beren te fotograferen. Maar mij hoor je niet klagen ;)

Hierbij één van de foto's van de reis (twee Cape Petrels met een Snow Petrel voor een ijsberg), meer foto's staan op de website onder http://mvdphoto.com/Portfolio.htm

Jummy

Toen we een poosje geleden op pad waren op zoek naar Velduilen, welke helaas niet meewerkte, kwamen we wel een Torenvalk tegen die mooi poseerde en zich even poetste. Plots werd haar aandacht getrokken door een kleine beweging in het gras. Een snoekduik en een mond vol.

Not long ago we went to Zeeland to try to find Short-eared Owls, which sadly didn´t turn up. Despite that we found a very cooperative Kestrel. She was very relaxed and startet to preen herself. Suddenly a movement caught her eye and she dived in. The result a tastefull mouthfull.

Punk!

Eén van mijn favoriete eenden is toch wel de Middelste Zaagbek. In tegenstelling tot de Grote Zaagbek zijn zowel de mannetjes als de vrouwtjes echte punkers. De veren op de kop staan stijf overeind waar menig hanekamdrager jaloers op is. In deze periode beginnen de hormonen ook bij de Middelste Zaagbekken op te spelen en de mannetjes sloven zich behoorlijk uit. Hoge ruggen, koppen laag boven het water en indruk maken, een waar spectakel.

Canon 7D, 500/4.0, 1,4EX, handheld, ISO400, f13, +2/3, 1/320 One of my favorite duck species is the Red-breasted Merganser, both males and females have an impressive haircut. The feathers are standig dtiff upwards, any punker or mohawk would be jealous. In early spring the males feel the hormones comming up. A display of several males is is an impressive sight.

While photographing the Red-breasted Merganser this Purple Sandpiper observed it all what´s disturbing him from his quick nap.

Geese!

Afgelopen weekenden heb ik verschillende workshops gegeven waarin het fotograferen van ganzen centraal staat. Ontelbare hoeveelheden Brand-, Kol-, Grauwe-, Riet- en Rotganzen overwinteren in Nederland. In Zeeland en Friesland bevinden zich de grootste concentraties. Om een indruk te krijgen van de hoeveelheid is het bezoeken van een slaapplaats niet alleen een indrukwekkend gezicht maar ook een natuurlijk wonder. Hieronder een selectie van de ganzenfoto´s van de weekenden.

Dark-bellied Brent, Canon 1DmkII, 500/4.0, 1.4EX, handheld, ISO400, F8.0, +1.2/3, 1/800

Barnacle Geese, Canon 1DmkII, 500/4.0, 1.4EX, handheld, ISO400, F10, -1/3, 1/320

Barnacle Geese, Canon 1DmkII, 500/4.0, 1.4EX, handheld, ISO400, F10, -1/3, 1/320

Barnacle Geese, 7D, 70-200/4.0, handheld, ISO400, F13, +1, 1/320

Barnacle Geese, Canon 7D, 70-200/4.0, handheld, ISO400, F13, +1, 1/320

Barnacle Geese, Canon 7D, 70-200/4.0, handheld, ISO800, F8, +1/3, 1/200

Barnacle Geese, Canon 7D, 70-200/4.0, handheld, ISO800, F8, +1/3, 1/200 Last weekends photographing wintering geese was the main targets of the workshop ´Bird Photography´. We visited several parts of the Netherlands where the forage on the meadows and fields. The large numbers of Barnacle-, White-fronted-, Greylag, Bean Geese and Brent are most impresive when they fly to their roosting sites.

Take it slow

Van de meest voordehandliggende onderwerpen kan je speciale foto´s maken. Hierin ligt voor een fotograaf wellicht de meeste uitdaging. Een registratieplaat van een Zwarte Kraai full frame in beeld kan iedereen maken, een telelens en een camera zijn daarvoor al voldoenden. Pas liep ik op het strand rond zonsondergang foto´s te maken maar bemerkte dat ik dit nogal cliché foto´s vond. Langs de vloedlijn liep een aantal Zwarte Kraaien te foerageren en die soms een stuk verder vlogen om een concurrent te verjagen. Met een sluitertijd van 1/15 heb ik verschillende foto´s van de kraaien gemaakt om zo meer abstracte vluchtbeelden te krijgen. Het is dan altijd een kwestie van meebewegen, fotograferen en hopen voor een goed eindresultaat op je scherm. Ban de c. 50 foto´s zijn er uiteindelijk vijf naar mijn mening gelukt waarvan hier de beste twee.

I was photogaphing the sunset but it felt like a qliché, I noticed some Carrion Crows foraging along the floodline. Sometimes they chased away some other crows which gave me the oppurtunity to take flight shots. I used a shutterspeed of 1/15 to create more abstract photos. It´s a matter of aiming, shooting and hope for the best. From the 50 images, five where alright and two pf them where good enough to publish.

Canon 7D, 70-200 f4.0, handheld, 1/15, f16, ISO200, -1/3. Ps. De fotoreis naar de Bruine Beren in Finland van 29/7 t/m 02/08/11 gaat gegarandeerd door. Er zijn nog plekker beschikbaar, zie www.ineziatours.nl

Zilver

Op oude schilderijen en prenten zie je rijke dames met een hoed vol sierveren, deze waren onder andere afkomstig van Kleine- en Grote Zilverreigers. In het voorjaar krijgen ze op hun rug lange sierveren die zeer gewild waren. Dit zorgde ervoor dat er velen werden afgeschoten om aan de vraag te voldoen wat een enorme impact had op de populatie. Alleen in de Donaudelta en rond de Middelandse Zee kwamen de zilverreigers nog voor. Sinds ze beschermd zijn herstellen de populaties zich weer. In de Oostvaardersplassen nemen elk jaar het aantal broedende Grote Zilverreigers toe, deze overwinteren in de polders en delta´s. Afgelopen periode hadden veel watervogels het zwaar en waren ze genoodzaakt hun schuwheid op te geven op zoek naar open water. Een slootje in de polder of zelfs in een woonwijk is hun laatste hoop om nog een vis of kikker te bemachtigen. Grote Zilverreigers werden afgelopen periode zelfs in de dorpen en steden gezien, zij aan zij met de Blauwe Reigers.

Onderstaande foto´s zijn aan het begin van de maand genomen toen de dooi zijn intrede deed en het weer makkelijk vissen was voor de reigers.

Great Egrets are thriving since they are no longer hunted for their display plumage and more new reserves which are quickly populated colonies are expending like the Oostvaardersplassen. In winter when the waters freeze over it´s not uncommon to see the Great Egrets standing side by side with Grey Herons, sometimes even in urban areas. The photos below are taken at the beginning of the month when the thaw came in and the egrets that survived where able to restrenght.





Canon 7D, 500/4.0, 1.4ex, ISO 400, f6.3, +1/3, 1/500